Gepubliceerd: 13 december 2014

12 december 2014

De wekker al vroeg gezet zodat we op tijd klaar zijn. De telefoon houden we angstvallig in de gaten en we hopen dat ie niet afgaat natuurlijk. We eten een broodje en drinken een kopje melk. Niet te veel eten want er staat ons nog heel wat te wachten vandaag.

Om half elf lopen we door de stromende regen naar het kleine veerbootje. Het kantoortje is open en ja hoor het bootje vaart uit. Niet voor mensen die bij de zeehonden willen kijken maar alleen voor mensen die gaan vliegen. En ondanks dat het hoost van de regen komen er nog regelmatig mensen met fotocamera in de aanslag vragen of ze mee kunnen. Nee dus. Wij zijn nog steeds erg blij met onze fantastische dag die we afgelopen dinsdag hebben gehad. Wat een mazzel. Het is de enige mogelijkheid die we gehad hebben en die was dat ook schitterend. Er zijn die dag nog mensen aangekomen op het eiland die waarschijnlijk nog steeds niet bij de zeehonden zijn geweest en die nu wachten op een boot terug. Ja dan is het één grote teleurstelling. Wij hadden ook graag wat vaker bij de zeehonden willen zijn wat helaas niet gelukt is. Maar we hebben ze in ieder geval gezien.

 

Om 11 uur stappen we op het bootje dat zodra het de haven uit vaart te maken krijgt met hoge golfslag en rare deining. We schommelen alle kanten op. Het lijkt wel een achtbaan. Gelukkig duurt de overtocht maar een minuut of vijf dus al snel staan we in de striemende regen aan wal. Met een klein busje worden we naar het vliegveld gebracht. Je zou makkelijk kunnen lopen maar met die heftige regen en harde wind is een busje wel fijn. In het gebouwtje bij het vliegveld melden we ons en ja we staan op de passagierslijst. Mooi zo. Als onze bagage mag op de weegschaal en in totaal is het 50 kilo. Tien kilo per persoon mag en voor de rest betalen we een euro per kilo bij. Nou ja, als we maar mee kunnen en dat kan want we hadden het van te voren aangegeven. Vijftig kilo voor een paar dagen is wel erg veel maar Martin z'n fototas weegt alleen al ruim 15 kilo en dan heeft Sonja nog een fototas en een heel zwaar statief tussen de kleding wat voor deze omstandigheden ook erg veel en vooral warm was. De tassen kunnen op een karretje buiten en daar staat het vliegtuigje ook al. Volgens de meneer van de tickets zijn we er heel snel want we hebben windje mee. Windje? Zeg maar storm want het is windkracht 10. Normaal duurt de vlucht 25 minuten maar nu zal hij er in 20 minuten zijn. Nou dat is alleen maar hoop gevend. Hoe sneller, hoe plezieriger.

 

 

 

Het vliegtuigje, een Britten-Norman BN-2B-26 Islander toestel, staat al klaar. De piloot, lijkt een oude pensionado maar blijkt later heel vakbekwaam te zijn, pakt de kar met tassen en wij mogen meelopen. Even kijken of alles er in gaat en ook wij stappen in. We zijn met zes passagiers in totaal en de piloot. We zitten vlak op elkaar en direct achter de piloot. Niks geen afgesloten cabine. Sonja zit bij de deur die met een zacht duwtje wordt dicht gedaan. Sonja blijft de hele vlucht angstvallig rechtop zitten met het idee dat het deurtje zo open kan vliegen. Een auto deur is 15x dik en zwaarder. Oeps. De motoren worden gestart daarbij kijken de zeehonden die hier ook gewoon langs de landingsbaan liggen even op om vervolgens weer lekker verder te slapen. Dan rijden we de baan op en gas. Al snel zijn we los en draaien we naar het Zuiden. Wat een herrie maakt dat ding zeg. De gekregen herriestoppers zijn niet voor niets maar lijken wel niks geen geluid tegen te houden.

 

Zo'n 100 meter onder ons zien we de hoge golven op zee. Toch blij dat we niet met een boot hoeven over een paar dagen. Maar het reisje met het vliegtuig was ook niet helemaal plezierig. Toch wel eng. Na 3 minuten staat bij Sonja het angstzweet op haar voorhoofd en de sjaal gaat maar af en de jas een stuk losser. Het vliegtuigje schudt behoorlijk en af en toe een heftige windstoot die er voor zorgt dat we een stukje naar beneden schieten of een andere kant op. De vlieger heeft een soort tomtom ingesteld en daarop kunnen we zien of we al in de buurt van land komen. Ook heeft hij een timer aangezet waarop hij de 'flighttime' kan zien. Na 12 minuten denkt Sonja; 'ha we zijn al over de helft'. Maar dat viel wat tegen exact 30 minuten heeft hij er over gedaan vanwege de heftige zijwind. Wat waren we blij toen we in Bremerhaven weer met beide benen op de grond van het vaste land stonden. Op de luchthaven een taxi gebeld want we moesten nog terug naar Cuxhaven. Die kwam na een half uurtje waarna we om één uur terug in Cuxhaven waren. Nog even wat gegeten waarna we afscheid namen van Erwin.

 

Om half drie reden we weg uit Cuxhaven en om exact zeven uur waren we weer thuis. Moe maar voldaan na zo'n enerverend dagje de avond doorgebracht voor de tv met een verreisd schommelhoofd. Maar terug kijkend op een zeer geslaagde trip want wat een mooie dag hebben we dinsdag gehad.

{jcomments on}

 

 

 

{flike}

Gepubliceerd: 11 december 2014

11 december 2014

 

Vandaag is de geplande terugreis datum maar wat er de hele week al aan zat te komen, er gaat geen boot. Het extra nachtje in het appartement hebben we gisteren al bijgeboekt en dat was geen probleem. Als het al vol zou zitten dan nog niet want er komen immers ook geen nieuwe mensen meer. Bij het opstaan besluiten we om te kijken of we voor vrijdag een charter vliegtuigje kunnen boeken. Deze vliegen vanaf het eilandje Düne naar Bremerhaven dus dan zijn we in ieder geval op het vaste land. We bellen op en voor vandaag blijkt er nog één plek beschikbaar te zijn, nou dat wordt hem dus niet. Morgen gaat er nog wel een vliegtuigje (8 personen) dus direct maar geboekt. Het kost wat, maar geen idee hoe lang we hier anders nog vast zitten en in NL hebben we ook weer onze verplichtingen. Naam doorgeven is genoeg en morgen om 11 uur met het pontje over en dan vertrekt het vliegtuigje om half twaalf. We nemen direct contact op met Erwin, een andere hobbyfotograaf die we tegen kwamen bij de zeehonden. Hij besluit ook direct te bellen en als het goed gaat, vliegen we morgen in ieder geval met z'n drieën terug.

 

Na het ontbijt gaan we een bakkie koffie drinken samen met Erwin in een bistro hier vlakbij. Het regent behoorlijk en het stormt ook maar daar merk je in het dorp niet direct wat van, ja winderig. De koffie/thee smaakt goed en we spreken af om vanavond samen te dineren bij het restaurant waar we al twee avonden hebben gezeten. Geld pinnen want de extra overnachting en het vliegtuig moeten allemaal contant betaald worden. Onderweg zien we een aanplakbiljet dat ook vrijdag geen boot vaart naar Cuxhaven. Zaterdag komt er wel een boot maar die gaat pas zondagochtend terug naar Cuxhaven. Zo dat zou nog twee nachten extra betekenen, wij blij dat we het vliegtuig geboekt hebben.

 

Terug in het appartement volgt er een berichtje van Erwin met het onheilspellende bericht dat morgen het veerpontje naar Düne ook niet vaart. Dat zou inhouden dat er ook geen vliegtuig gaat. Hmm niet zo fijn. Nou ja, we wachten wel af. Als de vlucht niet doorgaat worden we gebeld door de maatschappij en tot vier uur kunnen we zo wie zo nog contact met ze opnemen. 's Middags lekker relaxt niets gedaan wat gelezen en gezeten. En oh ja, ook nog de website bijgewerkt. Daar heb je nu wel lekker de tijd voor. Om kwart voor vier even met de luchthaven gebeld en zoals het er voor hun nu uit ziet gaat het morgen allemaal lukken. Anders bellen ze ons dat het vliegtuig niet gaat maar dat zou zo maar een uur van te voren pas kunnen zijn.

 

's Avonds gezellig met z'n drieën gegeten en allemaal wel blij dat we morgen hier hopelijk weg zijn. Daarna de tassen in gepakt zodat we morgen zo weg kunnen mochten ze bellen dat we eerder weg moeten of zo. Ja nu geen risico meer nemen. Op tijd gaan slapen want het is allemaal toch wel erg spannend.

{jcomments on}

 

 

{flike}

 

 

 

 

 

 

 

 

Gepubliceerd: 11 december 2014

10 december 2014

 

Vandaag geen wekker. De voorspellingen waren gisterenavond dat het 's ochtends vroeg nog zou regenen en pas later een paar uurtjes droog. Nou dan hoeven we na zo'n prachtige dag van gisteren niet perse naar Düne toe dus doen we lekker rustig aan. Om negen uur heeft Sonja het wel gehad en gaat eruit. Rustig aankleden. Naar de bakker maar eerst Martin maar even wakker gemaakt want samen ontbijten is wel iets gezelliger.

 

Bij de bakker stond op een briefje dat vanwege de wind vandaag ook het kleine bootje naar Düne niet vaart. Dat betekent geen zeehonden vandaag, gelukkig hebben we er gisteren maximaal van geprofiteerd. Rustig aan ontbijten en daarna nog wat zitten lezen. Om 11 uur begint het zonnetje te schijnen en zien we op de buienradar dat er om half één een bui zal vallen. We besluiten dus maar een rondje te gaan lopen op het eiland. Van de Hollandse restaurant eigenaar kregen we gisteren te horen dat aan de westkust de golven nu hoog tegen de rode rotsen aan slaan dus we lopen daarheen.

 

Langs de haven waaraan allemaal gekleurde huisjes staan zoals Willemstad op Curaçao of Bergen in Noorwegen. Wel grappig en met een zonnetje er op een mooi gezicht. Het waait behoorlijk maar hoe hard het echt waait merken we pas als we uit de beschutting van de bebouwing komen. De golven komen schuimend naar de kust rollen waar ze prachtig op uiteen spatten. De mooie rotsen zijn ook goed te zien en ook de los staande rots aan het puntje. Het lijkt wel een apostel zoals de 12 apostelen aan de Zuidkust van Australië.

 

Dan lopen we verder naar de haven. Er ligt een vissersschip uit Den Helder. Later horen we van een bemanningslid dat ze hier liggen om te schuilen. Door de storm beginnen de netten die normaal over de bodem van de zee gaan te zweven en wordt er dus niet veel gevangen. Maar ook zij vinden de storm te heftig. Tevens zijn ze aangehouden door de 'coastguard' en bleken de mazen van hun netten 2 mm te klein te zijn en moeten ze deze vervangen en hebben ze 2 vangsten terug moeten gooien in zee. En daar bovenop een hoge boete. De coastguard hangt nog steeds rond bij het eiland dus ook daarom varen ze niet uit. Grote kans dat ze dan weer worden aangehouden en dan weer dezelfde boete krijgen. Ook zien we vlakbij het eiland een groot schip liggen. Dit blijkt een bevoorradingsschip voor een booreiland te zijn wat hier in de luwte van het eiland voor anker ligt om te schuilen voor de storm.

 

 

 

Inmiddels valt de voorspelde hagelbui uit de lucht en staan we onder een afdakje even te schuilen daarna breekt de lucht weer en komt het zonnetje langzaam weer te voorschijn. Dit is een pracht gezicht de zon op de boten en die inktzwarte lucht erachter. Dit duurt niet lang maar het moment is mooi. Het betrekt weer helemaal en we lopen terug naar ons appartement.

 

Om een uur of drie schijnt het zonnetje weer dus de warme kleding weer aan. Zo lang het droog is kunnen we mooi rond lopen. Morgen waarschijnlijk de hele dag binnen vanwege de voorspelde regen en storm dus nu er maar van genieten. We gaan naar het 'Oberland' dat zo'n 60 meter hoger ligt. Via een lift gaan we omhoog dit kan ook lopend maar omdat Sonja nog steeds gekneusde ribben heeft (en weer een nieuwe erbij op links) van de kinkhoest pakken we de lift. Grappig hoor een lift om een berg op te gaan. We lopen langs de woningen naar de Westkant van het eiland en hier merken pas echt goed hoe hard het stormt.

 

Het lijkt wel of je dronken bent zo raar is het om te lopen (geen idee hoe dat voelt, maar zo ziet het er wel uit). Met de wind in de rug hoef je alleen je voet maar op te tillen en je been vliegt vanzelf vooruit. Een heel raar gevoel. Je moet goed stevig blijven staan want soms komt de wind door de opwaartse werking langs de kliffen plotseling van een andere kant en val je bijna om.

 

We wachten tot de zon is onder gegaan en lopen dan weer terug naar ons appartement. Martin haalt pizza's en 's avonds werken we de website bij.

 

{jcomments on}

 

 

 

{flike}