4 maart 2024
Ja we mogen weer op reis. Dit keer gaat de reis naar het Noorden. De Lofoten in het noorden van Noorwegen. Waar we hopen op helder weer zodat we kunnen genieten van een prachtig landschap en 's avonds het Noorderlicht misschien wel kunnen zien.
En zo vertrekken we op maandagochtend vanaf een met rood licht omgeven Schiphol.
We vliegen met SAS en helaas is er in de winter geen rechtstreekse vlucht naar de Lofoten. Onze eerste vlucht brengt ons dan ook naar Oslo. Rond Oslo ligt er behoorlijk wat sneeuw. De temperatuur is nog te doen (net boven het vriespunt), we stappen nl. uit via de trap aan de achteruitgang van het vliegtuig. Dan begint het wachten want we hebben 4,5 uur overstaptijd. Het is niet anders. We halen wat voor de lunch en lezen wat.
Dan vliegen we om 16:00 uur weer verder. Helaas is het boven Noorwegen bewolkt maar als we er bijna zijn, is de bewolking verdwenen en hebben we een prachtig zicht op de eilanden van de Lofoten bij een ondergaande zon.
We vliegen op Evenes een kleine luchthaven net boven de Lofoten. De aankomsthal is één gebouw waar de band staat waar de bagage op komt en ook al het loket van de autoverhuur. Martin regelt direct de auto, heel slim want 5 minuten later staat er een rij van een zestal andere klanten die ook een auto hebben gehuurd.
Gelukkig is de bagage allemaal keurig meegekomen en kunnen we op zoek naar de auto. De mevrouw had uitgelegd waar deze ongeveer zou staan dus in het donker zoeken we een Volkswagen Passaat. Natuurlijk al een paar keer op de sleutel gedrukt in de hoop dat er ergens lampen gaan branden. Nou nee dus. Toch maar kijken op het andere parkeerterrein en ja hoor helemaal achteraan gaan er lampen branden.
Eerst even kijken of er geen rare schade aan de auto zit en dan de bagage erin. Hoe gaat die achterklep eigenlijk open. Er zit niet echt een knop of zo. Raar. Totdat Sonja een ingeving heeft; dit is misschien wel zo'n slimme auto waarbij je je voet onder de auto moet langs halen. En ja hoor, langzaam gaat de klep open. Hup de tassen erin en we kunnen op pad.
Het is niet zover rijden naar het eerste hotel. Maar goed ook want het is al pikdonker en inmiddels is het ook al half acht. Het is 25 km rijden naar het Tjeldsundbrua hotel in Evenskjer. We checken in en brengen de spullen naar de kamer. We kunnen hier ook eten. Het is een soort wegrestaurant. Weinig sfeer en net zo weinig keus. Maar echt keus hebben we niet dus we bestellen wat.
Het lijkt wel helder te zijn en de app voor het Noorderlicht geeft aan dat er hoge kans is op het zien van Noorderlicht dus even op de kaart gekeken of er ergens in de buurt een plek is met minder lichtvervuiling. Hier zitten we vlakbij een grote brug over het water waar veel lantaarnpalen staan en ook de bebouwing heeft veel licht. We zien 5 km verderop een camping aan het water. Nou daar zal nu wel niemand staan. Wel kan je er parkeren dus dat is dan weer een voordeel.
De statieven en cameratas gepakt en op pad. De camping bestaat voornamelijk uit houten hutjes die wel bewoond zijn nu maar gelukkig geen grote lantaarnpalen. Wel helder zicht over het water met aan de overkant weer land waar helaas wel bebouwing met het bijbehorende licht staat. Ook ligt er in het water een boot o.i.d. met grote schijnwerpers.
Maaaaar, en dat is het belangrijkste, het Noorderlicht is ook aanwezig. Wat hebben wij een mazzel zeg. De eerste avond, en dan al Noorderlicht.
Zo staan we een tijdje te fotograferen. We zien een hele boog van Noorderlicht waarvan het rechter gedeelte als een krul in elkaar draait.
Dan besluiten we een stukje verder door te rijden. Op de kaart zien we dat er ergens aan de kust nog een leuk kerkje staat dus daarheen. Wie weet wat de mogelijkheden zijn. Het kerkje ligt een stukje heuvel op. Een spekglad ijspaadje loopt erheen. Sonja loopt een rondje om de kerk maar geen open veldje er vlakbij dus een foto van Noorderlicht i.c.m. het kerkje gaat hem niet worden.
Dan zien we dat het Noorderlicht plots heel heftig wordt. Met het blote oog zie je het niet als groen licht maar meer als een witte wolk met dat verschil dat je nu de sterren er doorheen ziet. We stoppen bij een benzinestation en staan verscholen achter een stapel autobanden (omdat erachter een grote lichtpaal staat in een haventje).
Helaas is het hele heftige eraf maar er zijn nog steeds mooie bewegingen in de lucht waarneembaar. Maar ook hier heel veel lichtvervuiling ook dichtbij. Hierdoor krijgt een boom een oranje kleur en dat is niet wat je wilt.
We besluiten nog even terug te rijden naar de plek waar we eerst stonden. Martin loopt weer naar het water en Sonja blijft meer bij de weg. Het Noorderlicht is nu meer zichtbaar in het oosten dus boven de berg. Langs de kant van de weg ligt een grote berg sneeuw (weggeschoven van de weg door de sneeuwschuivers).
Omdat het al een tijdje terug is dat de sneeuw hier is neer gelegd is het stijf bevroren. Sonja klimt met camera en statief naar het topje van de sneeuwberg. Daar heeft ze een mooi zicht op het Noorderlicht boven de berg.
Martin is naar het water gelopen om daar nogmaals te kijken. En ook met de vakantiehuisjes op de voorgrond krijg je dan een leuke foto.
Om 12 uur uur rijden we weer terug naar het hotel. Morgen weer een dag.
Gaaf, en dat de 1e dag al!!🤗