Gisteravond zijn we na het diner nog verhuisd naar een andere kamer. We hadden nl. lekkage, via het plafond droop het water zo naar beneden. Gelukkig niet op onze spullen maar blijven slapen was geen optie met dat gedrup. Een belletje naar de receptie en ze kwam direct langs met mop en dweil. Ze zag al snel dat dat niet de oplossing was en ging direct kijken voor een andere kamer. De kamer naast ons was vrij dus verplaatst waren we zo. Het is ook zulk noodweer. Het hoost als een gek en de wind beukt met windkracht 11 op de ramen. In het restaurant gingen de termopaine ramen zo’n 4 cm heen en weer. Nooit geweten dat dat kan met glas. Alles is gelukkig heel gebleven. De lekkage komt waarschijnlijk via het balkon van de bovenburen. Het zal dezelfde betonplaat zijn waar de kamers onder zijn. Het beton is helemaal doorweekt want op meerdere plaatsen zijn natte plekken te zien.

 

Na een goede nacht blijkt dat de wind is gaan liggen, helaas is het wel weer heel mistig of we zitten voor de verandering weer midden in een wolk. Na het ontbijt pakken we alle spullen bij elkaar en stoppen alles in de auto. Om elf uur rijden we weg op weg naar de zon, hopelijk.

 

De wolken worden al minderHet is gestopt met regenen en langzamerhand rijden we de wolken uit. In de verte zien we alweer een beetje blauwe lucht dus dat ziet er goed uit. Het is goed te zien dat het noodweer is geweest vannacht overal liggen grote keien op de weg en als er maar ergens een paadje omhoog was, lag de grond van het paadje in een modderstroom over de weg. Het is dan ook goed opletten met al die keien op de weg.

 

Onderweg verschijnt er weer het bekende kistje en we besluiten maar een stukje te gaan lopen. Het is weer op een prachtig plekje. Een paar kilometer verderop stoppen we bij Grande Cruz. Daar klimmen we de berg op, het is een steil pad maar na een minuut of 20 komen we op de plaats van bestemming. Ook hier vinden we weer een mooie cache. Inmiddels is de zon ook helemaal tevoorschijn gekomen dus nu is het voorhoofd nat van het zweet i.p.v. de regen en zelfs de jas kan uit.

 

We rijden nog een stukje terug naar een stuwmeer bij Presa de Chira beklimmen een rotsig pad en komen uit bij een omheind stukje waar een heleboel geiten staan.

 

Bij Presa de Chira  Mooi plaatje onderweg

 

We worden luidruchtig welkom geheten door een drietal honden die gelukkig aan de ketting liggen. Maar ze zeggen blaffende honden bijten niet maar we zijn wel blij dat die ketting er is. Ook hier vinden we weer een schat. Als we teruglopen naar de auto komen alle geiten ook het pad afgelopen. De geitenherder heeft ze net losgelaten en laat ze verderop de berg weer op lopen.

 

Dan rijden we verder naar het Zuiden en inmiddels hebben we de lange broeken vervangen door de korte variant want met het schijnen van de zon stijgt de temperatuur ook weer naar aangename waarden. Via een prachtige kloof rijden we over GC60 naar de Zuidkust. In de verte zien we de duinen van Maspalomas al liggen en dat ziet er veelbelovend uit.

 

Via de GC60 rijden we zo Maspalomas in en de GPS lijdt ons zonder omwegen rechtstreeks naar ons Hotel Vital Suites and Spa. We worden met een frisse jus d’orange welkom geheten en krijgen een mooie kamer. De kamer is meer een woning, een grote woonkamer met een aparte slaapkamer, twee televisies en een ruime badkamer. We hebben een prachtig uitzicht op zwembad.

 

De kloof ten Noorden van Maspalomas  Uitzicht vanuit de kamer

 

We installeren ons en kleden ons om voor een duik in het zwembad. Dit valt wat tegen het water is behoorlijk fris en de zon is al bijna onder dus echt lekker opwarmen kan ook niet meer. We kijken vanaf het zwembad naar de ondergaande zon en nemen daarna een duik in de spa binnen. Binnen is nl. nog een zwembad met allerlei bubbelgedeeltes en stortdouches. Daarna lekker douchen en omkleden.

 

We gaan eten in Maspalomas, in korte broek en t-shirt lopen we naar buiten. Dat is echt vakantie! We hebben zin in pizza maar een Italiaan kunnen we hier niet vinden. Er zit wel van alles Deens, Indiaas, Chinees, Noors, Spaans, Hollands. Dan zien we Restaurant OK met daaronder geschreven pizza’s en laten we daar nu trek in hebben. Daar hebben we geen foute keuze mee gemaakt. De pizza is echt heerlijk. Na afloop krijgen we nog een likeurtje en dat vindt Sonja zelfs lekker. Nieuwsgierig wat het is vragen we het aan de eigenaar, blijkt het uit NL te komen. We hebben er nog nooit van gehoord maar het blijkt te zijn Butterscotch van Kuypers uit Schiedam. De eigenaar laat het zelf importeren vanuit NL.

 

Terug in het hotel werken we de website bij en bekijken we wat we morgen allemaal kunnen doen. Het wordt morgen prachtig weer vertelde de receptioniste ons dus dat wordt genieten.