Zuidpunt Salinas de Fuencaliente
Dinsdag 26 februari 2013
Vanochtend is het zonnig dus we ontbijten buiten in het zonnetje op ons eigen terras. Sonja maakt nog een rondje door de boomgaard en komt naast de vele sinaasappelbomen ook nog een aantal andere bomen tegen. In een hangen er citroenen en in een ander mandarijnen. Een lekkere grote mandarijn geplukt maar helaas die zijn niet lekker meer helemaal ingedroogd. Dat is ook zonde. Gelukkig zijn de sinaasappels wel lekker want gisteren is onze fruitschaal weer helemaal aangevuld dus de vitamientje vliegen naar binnen.
Om een uur of elf stappen we in de auto en gaan naar het Zuiden. Onderweg belanden we nog in een dikke mist maar een stuk Zuidelijker knapthet weer lekker op. Eerst gaan van naar de vulkaan San Antonio waar je helemaal bovenaan de rand kan staan. Dit is inmiddels wel gecommercialiseerd want je betaald een entree van 5 EURO per persoon en het visitorcentre stelt niet echt veel voor. Geeft niet zo wordt de economie van Spanje ook weer gespekt. De wandeling naar de rand van de vulkaan is niet erg lang en al snel staan we boven. We hebben hier een prachtig uitzicht over de Zuidkant van het eiland. En zien de lavastromen van de Vulkaan de Tenegua die in 1971 voor de laatste uitbarsting op La Palma heeft gezorgd.
We lopen weer terug naar de auto en gaan naar het restaurantje La Era. Echt een aanrader als je hier ooit nog eens rondrijdt. Martin gaat weer voor de steack garlic en Sonja gaat voor de fishfilet. Als toetje nemen we een tiramisu. Het is weer heerlijk.
Dan rijden we naar het alleruiterste van het eiland het Zuidpuntje. Daar bevinden zich de Salinas de Fuencaliente. Via een slingerweg komen we aan bij de twee vuurtorens. Naast de oude is 30 jaar terug een nieuwe moderne vuurtoren gebouwd. De oude is wonderwel blijven staan want bij de uitbarsting van de vulkaan Tenegua zijn de lavastromen om de vulkaan heen de zee ingelopen. De vuurtoren was toen ook een aantal dagen van de bewoonde wereld afgesloten. Een drietal mannetjes zijn toen met een roeibootje de zee op gegaan en naar de vuurtoren gevaren om te kijk of de vuurtoren zijn werk nog deed en ja hoor hij stond nog fier overeind.
We maken een wandeling over de Salinas. Ze hebben een aantal informatie panelen geplaatst zodat je ook de werking van de Salinas snapt. Salinas zijn zoutpannen. Er zijn hier grote baden gemaakt waarin een klein laagje zeewater wordt opgepompt. Via een een klein buizen systeem zakt het water steeds lager en door verdamping blijft er uiteindelijk zee zout over. Er wordt hier jaarlijk 600 ton zout gewonnen en alles gebeurd handmatig. We hebben een potje gekocht en het smaakt goed, alleen de korrels zijn iets groter dan normaal keukenzout. In de zoutpannen lopen kleine vogeltjes rond dit continu in het zoute water pikken, als die geen hoge bloeddruk heeft dan weet ik het ook niet.
De zee beukt hier behoorlijk op de zwarte kliffen wat uiteraard een pracht gezicht is.
We gaan weer naar huis via de andere kant. In het Zuidwesten staan voornamelijk bananenplantages en heel veel druiven. We willen een flesje hiervandaan mee dus we bezoeken een bodega. We komen bij een wijnboer die hier al jaren een familiebedrijf heeft en uiteraard moet er weer geproeft worden. Niet te veel want we zijn nog niet thuis.
Daarna rijden we weer verder. Een stukje naar het Noorden komen we weer in de wolken terrecht dus of deze hier nou de hele dag hebben gehangen, geen idee. Via de supermarkt voor wat fruit komen we weer in onze villa. Het diner bestaat weer uit ons favoriete avondeten tijdens vakantie. Yoghurt met fruit. Daarna lekker een bakkie thee en een boekje gelezen.
Hoogste punt van La Palma
Maandag 25 februari 2013
Om negen uur opgestaan en weer een lekker ontbijtje met verse sinaasappelsap. Wat is dat toch lekker. De fruitschaal is nu leeg even kijken of deze vanzelf weer wordt bijgevuld anders gaan we vanavond zelf even plukken want er hangen nog genoeg sinaasappelen aan de bomen hier in de boomgaard.
Vandaag willen we helemaal naar de Westkust rijden, dus het eiland dwars over richting Tanzacorte een havenplaatsje. Om tien uur rijden we weg. Het is even zoeken naar het begin van de weg maar uiteindelijk vinden we die door maar gewoon de spaarzame bordjes Los Llanos te volgen. Via een lange slingerweg komen we boven en als we door de tunnel door de 'Rim' heen zijn schijnt de zon.
We bezoeken het Visitor Centre over de Caldera de Taburiente in El Paso. Deze oude vulkaan beslaat een groot deel van het eiland en in ieder geval het hoogste deel. Maar eerst rijden we verder naar de kust naar het plaatsje Tazacorte. We rijden helemaal door tot aan de haven want we hadden vernomen dat je hier verse vis kon eten. Nou het vis eten is gelukt maar we hebben niet gezien dat ze aan land werden gebracht. Er was alleen een jachthaven waarin plezierjachten lagen maar geen oude vissersboten.
We zijn gaan zitten bij een leuk uitziend restaurant waar het erg druk was. We bestelde gefileerde vis, ja het was wel lekker maar om nou te zeggen, overheerlijke verse vis, nee.
Daarna zijn we doorgereden naar het Noorden via de LP1 die het hele eiland rondgaat. Inmiddels is het zonnetje verdwenen achter een aantal wolken. Afgeslagen bij de LP113 die ons naar de Noordkant van de Caldera bracht. Het is een prachtige weg en dan komt het zonnetje weer terug. Als we richting de kust kijken zien we dat we boven de wolken rijden. Echt een ware lappendeken die wolken. Dat is wel bijzonder hoor. Normaal zie je dat alleen maar uit een vliegtuig. Maar hier sta je gewoon op een eiland.
Boven aangekomen zijn we bij een groot heelal observatorium. Het Roque de los Muchachos Astrophysis Observatory in Garafia. Dit is gebouwd op dit punt omdat dit 2426 meter boven de zeespiegel ligt en er is geen verstoring van kunstlicht. Er staan hier heel veel verschillende telescopen waaronder de allergrootste optische telescoop van de wereld. Ook stonden er een drietal Magic Telescopes deze bestonden stuk voor stuk uit 160 glazen plaatjes die via laser en x-ray stralen nog verder het heelal in kunnen kijken.
Hier konden we ook verder rijden naar het uitzichtpunt Roque de Muchachos. Hier kon je vanuit Noorden richting het Zuiden over de Caldera kijken. In de verte zag je mooi de 'Rim' liggen en ook de kust waar we 's middags nog geluncht hadden. Verderweg zag je verschillende andere Canarische eilanden liggen zoals de Teide op Tenerief, La Gomera en Hiero. Deze staken allemaal met hun hoogste toppen boven de wolken uit. Want op zee is het bewolkt maar hier bovenop het eiland is het prachtig weer. Het is alleen behoorlijk fris, de thermometer geeft 9 graden aan en met een harde wind moet je wel een jas aan.
Dan rijden we weer verder want inmiddels is het al half vijf en we willen niet in het donker rijden. We maken het rondje verder af want terug gaan zou veel langer duren. Op 900 meter hoogte komen we weer in de wolken en 100 meter lager zijn we onder de wolken laag. Het is een prachtig gezicht de wolken die tegen de berg op klimmen met het laatste zonnetje dat nog net over de top heen komt. Maar we zien direct dat het in Santa Cruz geen mooi weer is. Lekker bewolkt.
We halen in de supermarkt een vers stokbroodje en met wat kaas en een lekker soepje hebben we een diner bij elkaar. In de villa de openhaard aan en met een boekje en het verslag typen komen we de avond weer door.
Wandelen over de Rim en door lavalandschap
Zondag 24 februari 2013
Vannacht de ramen open gehad dus Sonja heeft iets beter geslapen. Om half negen opgestaan om het verslag van de vorige dag bij te werken. En ontbeten met een geroosterd broodje met uiteraard weer verse sinaasappelsap en een kopje thee. Helaas is het ook vandaag bewolkt. Het begon nog met een stuk blauwe lucht maar om half tien is daar niets meer van te zien. Maar even kijken wat we vandaag gaan doen.
Een tocht dwars over het eiland lijkt ons wel wat. Maar eerst even naar Santa Cruz op zoek naar een pinautomaat want die zijn we hier nog niet tegengekomen. Een pinautomaat hebben we snel gevonden en we gaan op zoek naar de weg die ons de bergen in zal leiden. Het is wat lastig want de GPS stuurt ons steeds de meest smalle steegjes in, waar je dan weliswaar wel met de auto doorheen kan rijden en waarmee je de kortste weg te pakken heb, maar of dat nou handig is.
Maar uiteindelijk zitten we op de juiste weg en rijden we door prachtige bossen. We stoppen bij een uitzichtpunt waar je een mooi zicht hebt op de Oostkust. En wat is er gebeurd? Het zonnetje is gaan schijnen en de temperatuur is heerlijk. Dan rijden we verder.
We komen uit bij een punt waar je een wandeling over de Rim kan lopen dat doen we uiteraard en op een gegeven moment staan we op een punt waar je zowel de Oost- als de Westkust kunt zien. Je ziet de wolken zo tegen de berg op waaien waarna ze voorbij het hoogste punt direct verdampen. Ook hebben ze hier schermen van heel klein gaas geplaatst tussen de bomen. Als het goed is slaat de waterdamp tegen de schermen waarna het naar beneden sijpelt en opgevangen wordt in een halve regenpijp. Dit water wordt gebruikt voor de irrigatie van het land maar je zou het ook kunnen drinken. Toch grappig om dat te zien.
De rim is aan de Oostkant helemaal bedekt met bomen, bovenin pijnbomen en wat lager loofbomen. Maar aan de Westkant zie je allemaal lavagruis met hier en daar een denneboom. We rijden verder en lopen ook een stuk door dit mooie lavalandschap. Uiteraard is hier een cache verstopt dus die wordt 'en passant' nog even meegepikt.
Omdat het al half drie is besluiten we naar Santa Cruz terug te rijden. Na ons ontbijt hebben we niets meer gegeten en trek hebben we wel en hier is niet echt wat te vinden. Via een mooi aangelegde weg rijden we zo Santa Cruz binnen. We rijden wat heen en weer over de boulevard die niet echt mooi is.
Uiteindelijk stoppen we bij een tentje waar we wat mensen zien eten. We bestellen wat te drinken en een paar olijfjes en kijken nog wel even in de kaart voor eten. De menukaart bestaat uit allemaal foto's van borden met eten. We hebben trek in pizza maar als we die op de laatste pagina zien, zie je direct dat het foto's zijn van pizzadozen. Daar zitten we niet op te wachten. Ze hebben hier wel WiFi waar we graag gebruik van maken door een 'everything okay' mail naar het thuisfront te sturen en wat op face book te plaatsen. Op facebook ziet Sonja dat je bij een pizzeria zou kunnen 'inchecken' blijkt dat die twee panden verderop zit. Wij afrekenen dus, dan moet je niet langer nadenken.
De minilaptop hebben we niet mee dus het plaatsen van tekst op onze website moet jammer genoeg nog even wachten. We wandelen eerst nog een stukje door Santa Cruz waar zeker op zondag echt niets aan is. Alles is gesloten en dat maakt het er niet echt gezelliger op. Als we bij de pizzeria aankomen gaat deze net dicht; Siesta! Om zeven uur bent u de eerstE, ja daar gaan we natuurlijk niet op zitten wachten. Dus we gaan maar een eindje rijden.
Dan belanden we in het kustplaatsje Los Cancajos, dit is een stuk toeristischer en er zijn nog restaurantjes open. En ook een pizzeria nou kunnen we eindelijk onze pizza bestellen, en deze is lekker! Daarna rijden we weer terug naar ons huisje waar we de openhaard aansteken, wat nu wel lukt met alle meegenomen dennenappels en kleine takjes. We drinken een koppie thee en daarna weer lekker slapen. Oh ja, we zijn behoorlijk verkleurd vandaag want de zon heeft de hele dag zijn best gedaan.