Vandaag onze laatste dag, deze had nog een prachtige verrassing in petto in de vorm van een schitterend vogelpaartje, de Paradise Fly catcher.

23 oktober 2023 laatste dag

Het was warm vannacht maar om vier uur vanochtend begon het te onweren en regenen. Gelukkig koelde het ook wat af zodat we toch nog een beetje hebben geslapen. Om half acht opgestaan. Sonja gaat nog even naar buiten met het fototoestel om te kijken of er nog mooie vogeltjes langs vliegen maar helaas. Het begint ook weer even te regenen dus gauw naar binnen. 

We gaan maar ontbijten. Fototoestel mee want je weet maar nooit. Gisteren had Martin al een glimp opgevangen van een mooie vogel met een hele lange staartveer. Het ontbijt is goed. Daarna gaan we op zoek naar de speciale vogel. 

Het blijkt te gaan om de Paradise Fly catcher. Gelukkig weet de tuinman te vertellen waar deze zijn territorium heeft, dus we lopen erheen. We horen hem en dan zien we hem ook. Een prachtige vogel. 

20231023-_DSC8658

Blauwe kop met een lichtblauwe oogstreep. Om het oog een verdikte cirkel ook weer felblauw. Een oranje verenkleed en dan twee hele lange staart veren. Het mannetje dan. De staartveren zijn wel vijftig cm lang. Terwijl het lijf van het vogeltje zelf niet groter is dan een mus. Het vrouwtje heeft wat korteren staartveren. Zo'n 20 cm.

20231023-_DSC8689

Ze zijn bezig met het bouwen van een nestje.

20231023-_DSC8683

Het nestje is een rond kommetje van 8 cm doorsnede. Om de beurt zitten ze erop en de lange staart veren hangen dan over de rand. 

Jammer genoeg net niet in de zon zodat er weinig licht is om te fotograferen maar de eerste beelden laten toch het prachtige vogeltje zien. Dit is toch wel een prachtige afsluiting van onze vakantie.

20231023-_DSC8707

We gaan terug naar ons chalet waar we een douche nemen en alles inpakken. We hebben gisteren al een heleboel uit de tassen gehaald wat we niet meer mee terugnemen naar Nederland. Zoals wat oudere shirts en half lege shampoo flessen en zonnebrand. Een schrijfblok en nog wat ander spul. Onze eerste vlucht mogen we nl. maar maximaal 20 kilo mee als ruimbagage. En toen we gisteren de tassen op de weegschaal hadden gezet werd dat behoorlijk overschreden. Dat is raar want bij vertrek hadden we allebei maar 18,5 kg in de tas. Zal wel komen door het vieze zweet en het stof wat in onze kleren zit geen idee. Want de flessen die we mee hadden zijn ook allemaal een stuk leger en de drie zakken krentenbollen zijn ook op.

Om elf uur worden we opgehaald en naar het vliegveld gebracht. Daar kleden we ons eerst om, de lange broek kan weer aan. De bagage inchecken die maar resp. 17 en 18 kilo blijkt te wegen. Toch raar, de weegschaal gisteren zal wel stuk zijn geweest.

Kasane airport is een redelijk nieuw vliegveld echter er is niet echt een restaurant of zo. We kopen van onze laatste pula een reep chocolade en gaan door de security. Daar nog twee uur wachten op het vliegtuig. We lezen wat en tikken het webverslag van de afgelopen dagen bij.

De vakantie zit er nu echt op de terugvlucht en dan zijn we weer in Nederland.

Screenshot_20231217-182114_Polarsteps

Gelukkig daar komt ons vliegtuig van Airlink aan. Het is een klein vliegtuig waar zo'n 75 passagiers in kunnen. Je zit ook maar met zijn 3-en op een rij. We krijgen nog een broodje en wat te drinken. De service is prima.

In twee uur vliegen we naar Johannesburg, Zuid-Afrika. Helaas wel naar het Zuiden dit moeten we straks ook weer terug. 

Omdat we de bagage al hebben laten door labelen naar Frankfurt kunnen we als Transit passagiers door de douane. Stempels in het paspoort en gaan. Johannesburg is een heel groot vliegveld met genoeg winkeltjes. We gaan bij een eettentje zitten met stopcontact waar we onze telefoons kunnen opladen en eten een pizza. Dan gaan we naar de gate daar staat ons vliegtuig al klaar, een ouderwetse Boeing 747-800. Zo'n megagrote met een upperdeck.

Dan kunnen we instappen. Als we weg taxiën zien we dat het vliegtuig niet helemaal vol is en de Duitse mevrouw die bij ons op de rij zit, wil wel een rij naar voren. Dan heeft ze twee stoelen voor haar zelf en wij drie voor ons tweeën. Even wachten tot het teken 'riemen vast' uit is en dan snel overstappen. 

Kijk dat komt dan weer mooi uit, iets meer ruimte is altijd fijn. We krijgen nog wat te eten en drinken. Kijken een film en proberen wat te slapen. Gelukkig is het lekker stil in het vliegtuig maar slapen is niet echt makkelijk op een vliegtuig stoel. Maar ook daar komt uiteindelijk weer een einde aan en het ontbijt wordt geserveerd.

Om zes uur landen we op Frankfurt. De tassen zijn ook mee gekomen en we lopen richting het treinstation. Eerst maar een lekker vers broodje met een bak koffie en choco van de Starbucks.

Volgens de app van de ICE treinen gaat deze nog prima op tijd. We lopen dan ook 20 minuten van te voren naar het perron. Alles lijkt er nog goed uit te zien. Tot plots tien minuten voor vertrek op het bord staat dat de trein niet gaat. Nee, dat meen je niet. De trein is gecanceld. Wat is dat dan? Heb je daarvoor een app van NS International. Deze zegt nl. nog steeds dat de trein op tijd vertrekt.

Screenshot_20231217-182026_Polarsteps

Naar de informatie balie waar inderdaad wordt bevestigd dat de trein niet gaat vanwege storing met de trein. We kunnen een ICE een half uur later nemen naar Keulen en daar overstappen op de ICE naar Amsterdam. Lekker dan. Dat betekent dat we twee uur later aankomen in Amsterdam.

Martin heeft nog contact met NS Internationaal. We hadden in onze trein nl. gereserveerde zitplaatsen en dat is nu maar afwachten. Ze heeft in ieder geval kunnen regelen dat we vanaf Düsseldorf een gereserveerde plaats hebben en het eerste stuk moeten we maar een lege stoel zoeken.

Dat lukt gelukkig op het stuk Frankfurt naar Keulen. In Keulen stappen we uit en moeten we een half uur wachten op de trein die ons naar Amsterdam brengt.

Screenshot_20231217-182043_Polarsteps

Deze zit helemaal vol maar we kunnen gelukkig allebei nog een plek vinden. We zitten wel al in de coupe waar we straks onze gereserveerde plaatsen hebben.

In Düsseldorf regelen we dat we op onze 'eigen' plekken kunnen zitten. Martin slaapt wat en Sonja maakt het web verslag af. De overstap in Amsterdam duurt gelukkig niet zo lang.

En zo zijn we na 27,5 uur reizen weer thuis en kijken we terug op een fantastische rondreis.

Eén reactie