Hveravellir – Kerlingarfjoll – Hveragerdi
30 juni 2010 Hveravellir – Kerlingarfjoll – Hveragerdi
Om een uur of 10 zaten we weer in de auto en vervolgen de weg 35 naar het Zuiden. Na een kilometer of vijftien slaan we af naar het Oosten, richting Kerlingarfjoll. We hadden in het begin van de vakantie van een Zwitserse gehoord dat het daar prachtig was, dus dat moeten we ook zien. Al gauw zien we de omgeving veranderen van het grijs uitzicht van keien en stenen komen er langzamerhand hellingen in zicht met groene en gele kleuren. En dan na een half uurtje zien we zowaar een camping met een aantal hele leuke hutten. Ook een aantal voorzieningen en eigenlijk ziet dit er een stuk beter uit als bij Hveravellir. Na een sanitaire stop rijden we verder de berg op. En dan staan we op een punt waar we een schitterend uitzicht hebben. Mooie gele bergen met daarop nog kleine gletsjers en in de hoeken nog stukken sneeuw. Hiertussen liggen weer stoombronnen en modderpoelen. Het jammere is dat het weer eens keihard waait en om er naar toe te lopen moeten we eerst afdalen op een zeer steile smalle heuvelrug. Dit zien we niet echt zitten want eigenlijk vinden we dit te gevaarlijk. We staan wel een tijd te genieten van het schitterende uitzicht. We eten een broodje en drinken wat en dan rijden we weer verder.
Het landschap is weer grijs met diezelfde of eigenlijk andere keien. Wat wel mooi is, is dat je aan de horizon altijd het wit van een gletsjer ziet. We rijden namelijk tussen twee gletsjers door. Maar het verveelt wel hoor en dan ook nog zo'n vreselijke hobbelweg... we worden er helemaal gestoord van. Maar ook daaraan komt een einde en het asfalt wordt met gejuich ontvangen.
Bij Gulfoss (waar we nu weer zijn uitgekomen) eten we een taartje en drinken een cappuccino en een warme chocomelk. Bij Geysir doen we nog een tweetal geocaches, die we een paar dagen geleden nog van internet hebben geplukt en rijden dan weer verder.
We besluiten op de camping in Hveragerdi te gaan staan. Dit is een dorpje aan de zuidkust met allemaal hete bronnen dus daar kunnen we morgen mooi even gaan kijken. De camping ziet er netjes uit, maar er is niemand bij aankomst en het nummer bellen dat er hangt gaan we niet doen. En later verschijnt inderdaad de vrouw van de beheerder ter plaatse, waar we ons ook netjes melden, maar die regelt verder niets dan te melden dat haar man aan het vissen is. We zien het dus wel als we morgen vertrekken. Helaas dus ook geen electra en dus ook geen kachel.
Blönduós – Hveravellir
29 juni 2010 Blönduós – Hveravellir
Vandaag is het wederom lekker weer d.w.z. stapelwolken aan de lucht en een graad of twaalf. We gaan eerst nog een stukje westelijker over de ring 1 richting het schiereiland Vatsnes. Al gauw komen we aan bij Hvitserkur en volgens de beschrijving die Sonja ergens van internet heeft geplukt moeten hier ten zuiden van zeehonden liggen. En ja hoor, het klopt. Via een paadje door het gras lopen we richting de riviermonding waar ze met een stuk of 100 liggen te zonnen op een zandbank. Het is een koddig gezicht, ze slapen nl. niet allemaal, sommige kruipen wat of draaien zich lekker om. Andere schuifelen naar het water waarin ze zich mee laten drijven met het tij. Het wordt langzamerhand vloed dus ze drijven zo de rivier op. Daarbij komen ze ook steeds dichter naar ons toe want ze zijn toch wel nieuwsgierig naar die tweevoeters aan de overkant. Het echt of ze naar ons kijken en reageren op ons geroep en gebaar.
Dan lopen we via het strand (wat ook hier zwart is) naar de rots Hvitserkur in de zee. Deze rots lijkt op een drinkende draak maar het is maar net wat je erin ziet. Volgens een oude legende is het een trol die bij zonsopkomst in steen veranderde. We klimmen omhoog tegen de klif en rijden met de camper de kustweg het hele schiereiland rond. We komen nog langs een plek waar vissen te drogen hangen. Het is een houten installatie waaraan allerlei soorten vissen te drogen hangen. Sonja maakt rondom fotos totdat ze aan de verkeerde kant van de wind komt, wat stinkt dat zeg. Snel weer terug naar de auto.
Dan zijn we terug op de ring 1 en gaan terug naar het Oosten want we pakken de weg 35 naar het Zuiden. Nog even de tank volgooien met benzine want een benzinestation komen we voorlopig niet tegen. Ook eten we een burger, want dan hebben we dat maar binnen want het wordt een lange weg. Al gauw is de weg een gehobbel en gebobbel... niet normaal meer. De omgeving is ook niet veel, meer een en al zwarte rotsen en keien. Ze noemen het ook wel de woestijn van IJsland.
Na een paar uur komen we aan bij Hveravellir vlak onder de berg Kjolur. Hier is een primitief campingterrein maar het voornaamste is een veld met hete bronnen, waarvan er een omgetoverd is tot poedelbadje oftewel hottub. Helaas is het wel net hard gaan regenen dus we eten een broodje en pakken een boekje.
Om een uur of acht is het droog dus we trekken de zwemkleding aan en met alleen een fleecevest erover lopen we naar de hottub. En dat lopen is koud, want het is nu nog maar een graad of acht en het waait behoorlijk. Gauw de trui uit en dan voorzichtig het hete water in. Want dat is het, zeker met die bevroren voeten uit je badslippertjes. Maar we laten ons lekker zakken en zitten een kwartiertje in het hete water. Het is hier heel mooi we zitten tussen de verweerde stenen en kijken uit over een prachtig solfatorengebied. Het water is heel heet, in een hoek loopt het hete (80-100 graden) water het bad in en via de natuurlijke weg wordt dit aangemengd met koud water. We schatten het water op een graad of vijfenvijftig. We kunnen dan ook niet te lang blijven zitten dus na een minuut of vijftien ondergaan we aan de wandel naar de douche. Omdat we zo zijn opgewarmd kan dit gewoon in je badkleding, het is eigenlijk net een sauna. En door de wandeling heb je meteen het afkoelen te pakken wat je echt nodig hebt.
Na de douche kleden we ons warm aan en gaan een wandeling maken langs alle bronnen. Er zijn er die heel veel stoom afgeven maar ook pruttelende modderpoelen en kokende waterputten. Het is een prachtig gezicht allemaal. Na de wandeling is het tandjes poetsen en gaan slapen.
Myvatn – Blönduós
28 juni 2010 Myvatn – Blönduós
Nadat Sonja om 02:00 uur foto's ging maken van de zonsopkomst (die is gek joh!), werd Martin vanmorgen vroeg wakker omdat hij het koud had. Dus de kachel maar even aan gezet en weer gaan slapen. Maar bij het wakker worden een half uur later, bleek dat er een rood lampje knipperde bij de kachel die ook koud was. Dus... waarschijnlijk was de propaanfles leeg, want dat had de man van de camperverhuur verteld als er een rood lampje ging branden. Klopt ook wel een beetje met de schatting dat je ongeveer een week doet met die fles.
Dus fles omgeruild bij tankstation, waarbij de eerste nieuwe fles lekte bij de aansluiting, maar de tweede wel goed was. Maar helaas, het loste het probleem van de kachel niet op, dus dat zien we dan later wel weer. Na even de auto afgespoeld te hebben bij de gratis (!) wasplek zijn we rond een uur of 10 vertrokken naar het westen richting Akureyri.
Aan de zuidzijde van Myvatn lopen we nog een rondje bij pseudo kraters. Mooi, maar daar zijn we toch snel wel weer weg. Al snel na vertrek komen we aan bij de Godafoss waterval. Dit is een van de mooiste van IJsland en heet niet voor niets de goden waterval, omdat na het aannemen van het christendom door de rechtspreker de tabletten met afbeeldingen van de oude goden volgens de overlevering in deze waterval zijn gegooid.
We lopen hier even aan de linkerkant voor de foto's, maar moeten ook nog naar de rechterkant want er ligt hier natuurlijk een geocache ergens verstopt die we gaan zoeken. En na even rondkijken op de juiste locatie en het ontwijken van andere mensen die plantjes aan het onderzoeken zijn, hebben we de cache al gauw gevonden onder een paar rotsen verstopt.
Na een broodje op de parkeerplaats vertrekken we weer. Na een flink stukkie rijden komen we aan in Akureyri en gooien de tank maar weer eens vol. Bijna 1 op 5 loopt deze slurper, dus dat mag wel weer. We bellen ook even met de verhuurder want we willen toch even weten of de kachel misschien met een reset weer aan de gang gebracht kan worden. Na telefonisch contact, geprobeerd of het gasstelletje het goed doet en dat werkt prima. Dan zou het ook nog aan de accu in de camper kunnen liggen (een andere dan die van de auto) want de kachel doet het ook niet als die accu te weinig spanning levert. De verhuurder laat ons de kachel proberen met een draaiende motor, maar ook dan blijft het rode lampje knipperen, dus dat is het ook niet. De verhuurder stelt nog voor om naar de garage in Akureyri te gaan en dat hij eventueel onderdelen laat invliegen vanuit Reykjavik, maar we hebben geen zin om daar op te wachten, en doen het dan wel zonder. We leveren vrijdag de camper tenslotte weer in en die paar dagen redden we wel.
Na een eind rijden zijn we wel aan koffie, een ijsje en een sanitaire stop toe. Bij een tankstation stoppen we even en een softijsje betekent hier een toeter ijs van ongeveer 20 centimeter op je hoorntje. We rijden voldaan verder en na een korte periode komen we bij een herdenkingsmonument waar we - al zingend op Ge Reinders over een stelletje oudjes in hun campertje - aankomen en nog even wachten op twee meiden die het monument van alle kanten aan het fotograferen zijn. Even wachten? Bij een monument.... ja, natuurlijk ligt hier ook een geocache verstopt en ook die is snel gevonden onder een paar rotsblokjes. We hebben er een echt wit AH beessie in achtergelaten. Misschien ziet dat beessie ook nog eens iets van de wereld :)
Nu rijden we in een keer door naar de camping in Blönduós, waar we internet hebben en – terwijl Sonja lekker pasta kookt – ook TV kunnen kijken op de laptop. We hebben net Brazilie tegen Chili gezien en de samenvatting van Nederland. We zijn door naar de volgende ronde! Wat een kanjer die Arjen Robben! Bij dat hij weer op tijd fit is en maar hopen dat dit zo blijft! Ook in IJsland is hij bij de commentatoren het onderwerp van gesprek. Ze laten zelfs beelden zien van Robben bij Bayern Munchen. Ook de wedstrijd tegen Brazilie van 1990 (?) die we met 3-2 verloren door die knal van Carlos laten ze hier nog even zien..... Ik hoop dat het 2 juli tegen Brazilie net zo'n mooie wedstrijd wordt, maar dat de stand dan andersom is.
Overigens, we hebben hier een electra aansluiting en wat blijkt.... nu doet de kachel het weer... Dan was de gasfles zeker ook nog niet leeg, maar is waarschijnlijk de accu van de camper gewoon bijna op. Enfin, we redden het nog wel even.