23 mei 2023 St. Johnsfjord en Blomstrand Island
Na een heftige nacht, waarin we toch heerlijk hebben geslapen zijn we om 03:30 uur aangekomen in het St. Johnsfjord. Helaas regent het behoorlijk.
Tijdens heerlijk ontbijt met lekker vers brood (dat nog warm is) wordt het plan van deze morgen ons verteld door Andreas, de gids. Het plan is om aan land te gaan en daar een stukje te wandelen met de sneeuwschoenen. Vooral ook om te kijken of iedereen een beetje meekomt en hoe de groep zich gedraagt.
Maar eerst omkleden. Thermo-langebroek aan, wandelbroek en daar nog de regenbroek overheen. Bovenlaag bestaat uit thermoshirt met lange mouwen, fleecetrui, jas en regenjas. Noorse wollen sokken en de hoge Muckboots aan. Dunne en dikke handschoenen, sjaal om en muts op. En dan je reddingsvest om. Gelukkig zo'n automatisch (zodra het in aanraking met water zou komen) opblaasbaar vest, dus daar heb je niet zo'n last van. Het houdt wat 'vakantie op Spitsbergen'. Maar wat is het hier prachtig.
We nemen ook nog sneeuwschoenen mee (dat zijn van die grote dingen die je onder je laarzen bindt om te wandelen in de diepe sneeuw). Welke camera nemen we mee? Je weet nl. nooit wat je tegenkomt. Martin doet zijn camera met kleine lens onder zijn jas. En Sonja haar camera met de 18-200 mm in de waterdichte zak. Ook wel prettig want het hoost behoorlijk.
Aan boord krijgen we eerst nog een uitleg over het in- en uitstappen van de zodiac en wordt gekeken of iedereen zijn reddingsvest wel goed aan heeft.
Eerst gaan onze gidsen, Andreas en Saskia, zij kijken waar het mogelijk is om een aan land te komen. Vervolgens wordt er in de ijsrand met een pikhouweel een soort trap gehakt anders komen we niet eens verder dan het stukje strand van drie meter. Verder loopt Saskia wat rond en tuurt of er geen verdwaalde ijsbeer ergens verstopt ligt.
Dan komt het sein en kunnen we via de trap die aan de boot hangt de zodiac inklimmen. Je hebt ook allemaal een paar sneeuwschoenen mee omdat we die nodig hebben om op het ijs/sneeuw te wandelen. Er gaan steeds 10 mensen mee met de zodiac dus er wordt wat heen en weer gevaren. De boot vaart zo ver mogelijk door naar het strand maar je stapt toch uit in het water. Vandaar de hoge laarzen. Met bergschoenen o.i.d. kom je echt niet droog over en een watertemperatuur van net boven het vriespunt is het niet wenselijk om natte voeten te krijgen. Het gaat allemaal goed.
Het strand (wat bestaat uit donker zand en grind is hier zo'n drie tot vier meter breed en dan een hoge ijslaag. De dooi is begonnen we lopen over het strand langs de overhangende ijsrand. Het water stroomt over het ijs maar komt ook onder het ijs uit. Overal zie je kleine watervalletjes van het ijs vallen.
Door het stromende water worden de steentjes ook weggespoeld waardoor je de onderliggende ijslaag weer ziet.
Dan binden we de sneeuwschoenen onder. Dit is nog een klusje maar uiteindelijk lukt het prima. We wandelen een stukje over de sneeuw en door water. Als we op een hoger gelegen punt staan zie je heel goed dat een groot gedeelte van de sneeuwvlakte al gesmolten is. Een meer met surrealistische groen/blauwe kleuren en kleine blauwe riviertjes zoeken een weg door de sneeuw naar de kust.
Het is echt prachtig alleen jammer dat het nog steeds zo regent. We gaan ook even vijf minuten echt stil staan en genieten van de stilte met alleen de regendruppels die op je jas vallen.
Dan weer terug naar de boot. We varen het St. Johnsfjord uit en varen verder naar het Noorden. We moeten nog een beetje vaart maken wat prima lukt met de zuidenwind die we in de rug hebben. Er worden twee zeilen gezet en met de motor als ondersteuning vliegen we met ruim 9 knopen (zo'n 16.5 km per uur) naar het noorden. We moesten wel doorvaren omdat we door een ondiep gedeelte moeten bij Sarstangen. Bij hoogwater is het hier 4 meter diep. De Antigua steekt drie meter dus het is echt even timen. Wanneer is het hoogwater en zijn de golven niet te hoog. Bij hoge golven heb je natuurlijk ook dat je minder water hebt tot de bodem dus dat risico moet je niet lopen. Alles is prima gegaan.
Voor de storm uit die voorspeld is voor vanavond varen we naar een beschutte baai in het Kongsfjord. We laten het anker zakken vlak voor de gletsjer. Althans zo lijkt het omdat het hier allemaal zo vreselijk groots en wijds is. En de voorkant van de gletsjer is zo 40 meter hoog dus daar vergis je je dan ook in. Later horen we dat we nog ruim twee kilometer verwijderd van de gletsjer lagen. Het is gelukkig ook droog geworden zodat we wat meer op het dek rondlopen.
Na het eten, met een heerlijk stukje zalm, gaan we nog een keer wandelen. De kleding is gelukkig allemaal weer opgedroogd door het kleine kacheltje op de kamer dus we kunnen ons weer helemaal warm inpakken.
Zelfde ritueel maar nu gaat alles een stuk vlotter. Vooral niet vergeten om jezelf te registreren dat je mee gaat met de zodiac en dit ook weer te doen bij terugkomst zodat men ook daardoor weet dat iedereen mee terug is aan boord.
We gaan aan wal op Blomstrandhalvøya. Halvøya betekent schiereiland. Vroeger lag dit stuk land onder gletsjer. Inmiddels na het terugtrekken (smelten) van de gletsjer is het een eiland geworden.
Vanaf de boot zagen we ze al er lopen een tweetal rendieren.
Met de sneeuwschoenen lopen we door de sneeuw. In een lange rij met Andreas de gids voorop.
Vaak lopen we vooraan. Dit is lekker uitdagend omdat je dan nog veel door de ongerepte sneeuw loopt. Want ondanks de sneeuwschoenen zak je nog een behoorlijk eind de sneeuw in. Soms zelfs wel tot aan je knie. Als je als 20ste loopt is er echt al een pad gebaand en zak je niet zover meer de sneeuw in. Als we op een hoger gelegen punt komen zie je ook grote stukken waar de morene (kiezels/keien) zichtbaar zijn. Daar mag je niet op lopen met de sneeuwschoenen dus dan kunnen ze uit. Als je dan een stap in de sneeuw zet weet je direct waarom je die sneeuwschoenen echt nodig hebt.
We klimmen nog een stuk omhoog zodat we een nog mooier zicht op de Blomstrandbreen (breen = gletsjer) en omliggende besneeuwde bergen hebben.
Helemaal rechts zien we nog een stuk van de Conwaygletsjer.
We zijn anderhalf uur aan land geweest en werd het zonnetje verjaagd door horizontale sneeuw waardoor de hele vallei onzichtbaar werd, vervolgens kwam er weer een dun zonnetje terug.
Het is prachtig, als we aan de afdaling beginnen komt net het zonnetje er weer door. Dit zorgde ervoor dat de Antigua vanaf het strand gezien in een prachtig diffuus zonlicht werd gezet.
Het is lastig uit te leggen hoe groots, wijds en overweldigend het hier is. Maar als je op onderstaande foto kijkt zie je als klein stipje helemaal links in de foto de Antigua liggen.
Omdat het buitengaats behoorlijk spookt door de storm blijven we vannacht in de beschutte baai bij Blomstrand Island liggen. Is het al half elf dus na een bakkie thee duiken we ons bedje in. Het blijft raar dat het helemaal niet donker wordt.
Onderstaand in het rood onze route van vandaag weergegeven.
